Rozporządzenie

z dnia 22 grudnia 1998 roku

w sprawie dostępu do wykonywania zawodu w dziedzinie samochodowego transportu towarów

(Fed. Dz.U. nr 87 z 30.12.1998 roku str. 3963)

Na podstawie § 3 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1998 roku o samochodowym transporcie towarów (Fed. Dz.U. I str. 1485) w powiązaniu z artykułem 56 ustawy z dnia 18 marca 1975 roku w sprawie dostosowania zakresu właściwości (Fed. Dz.U. I str. 705) i rozporządzeniem organizacyjnym z dnia 27 października 1998 roku (Fed. Dz.U. I str. 3288) Federalne Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Mieszkaniowej zarządza, co następuje:

§ 1 

Osobista spolegliwość

(1) Przedsiębiorcę oraz osoby ustanowione do kierowania działalnością w zakresie samochodowego transportu towarów należy traktować jako osoby godne zaufania w rozumieniu § 3 ust. 2 pkt 1, ust. 3 pkt 1 ustawy o samochodowym transporcie towarów, jeśli można przyjąć, że kierują one działalnością przedsiębiorstwa, przestrzegając przepisów obowiązujących w odniesieniu do samochodowego transportu towarów i przy prowadzeniu działalności transportowej chronią społeczeństwo przed powstaniem szkód lub zagrożeń.

(2) Należy uznać , że osoba nie jest godna zaufania

1. w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem za poważne naruszenie przepisów zagrożonych sankcjami prawno karnymi łącznie z sankcjami z prawa karnego gospodarczego,
2. w przypadku poważnego i powtarzającego się naruszenia

1. obowiązków wynikających z prawa pracy i obowiązków socjalno-prawnych, w szczególności w przypadku naruszenia przepisów dotyczących czasu pracy i czasu wypoczynku osób prowadzących pojazdy,
2. przepisów mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ruchu drogowego i bezpieczeństwa eksploatacji pojazdów, w szczególności naruszenia przepisów odnośnie wymiarów i ciężaru pojazdów użytkowych,
3. przepisów ustawy o samochodowym transporcie towarów lub przepisów rozporządzeń wydanych na na jej podstawie,
4. obowiązków prawno-podatkowych wynikających z prowadzenia działalności gospodarczej,
5. § 1 ustawy z dnia 5 kwietnia 1965 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych (Fed. Dz.U. I str. 213), ostatnio znowelizowanej w drodze rozporządzenia z dnia 26 maja 1997 roku (Fed. Dz.U. I str. 1240), w każdorazowo obowiązującym brzmieniu,
6. przepisów dotyczących ochrony środowiska, w szczególności przepisów ustawy o ochronie przed odpadami i emisjami szkodliwych substancji oraz przepisów ustawy o przewozie ładunków niebezpiecznych.

 

§ 2 

Zdolność finansowa

(1) Warunek posiadania zdolności finansowej w rozumieniu § 3 ust. 2 pkt 2, ust. 3 pkt 2 ustawy o samochodowym transporcie towarów z reguły jest nie spełniony, gdy

1. nie jest zagwarantowana zdolność płatnicza lub
2. kapitał własny łącznie z rezerwami przedsiębiorstwa w rozumieniu ustępu 3 wynosi mniej niż 10000 marek niemieckich w odniesieniu do jednego pojazdu, 20000 marek niemieckich w odniesieniu do kombinacji pojazdów lub 500 marek niemieckich w odniesieniu do tony dopuszczalnego ciężaru całkowitego pojazdów użytkowanych przez przedsiębiorcę; miarodajna jest niższa z kwot uzyskanych w wyniku dokonanego obliczenia.

Zdolność płatnicza nie jest z reguły zagwarantowana w przypadku istnienia znacznych zaległości w opłacaniu podatków lub składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, należnych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

(2) Zdolność finansową należy udokumentować poprzez przedłożenie niżej wymienionych zaświadczeń:

1. zaświadczeń o braku zastrzeżeń wydanych przez urząd skarbowy, urząd gminy, zakład ubezpieczeń społecznych i branżową organizację przedsiębiorstw działającą jako zakład ubezpieczeń w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków przy pracy, przy czym w chwili składania wniosku daty wystawienia tych zaświadczeń nie mogą być wcześniejsze niż sprzed trzech miesięcy, oraz
2. zaświadczenia o wysokości kapitału własnego wydanego przez biegłego rewidenta księgowego, zaprzysiężonego rewidenta do spraw ksiąg handlowych, doradcę podatkowego, spółkę biegłych rewidentów księgowych, spółkę rewidentów do spraw ksiąg handlowych lub spółkę doradztwa podatkowego lub instytut kredytowy, według wzoru podanego w załączniku 1. Jeśli zgodnie z dyspozycją § 316 ust. 1 kodeksu handlowego przedsiębiorstwo zostało skontrolowane przez rewidenta do spraw bilansów i sprawozdań rocznych, wówczas wymagane jest przedłożenie zaświadczenia wydanego przez rewidenta do spraw bilansów i sprawozdań rocznych, który dokonał kontroli bilansu rocznego. Data sporządzenia zaświadczenia dotyczącego wysokości kapitału własnego w chwili składania wniosku nie może przekraczać4. okresu jednego roku.

(3) Do kapitału własnego, udokumentowanego zgodnie z dyspozycją ustępu 2 pkt 2, można doliczyć jako rezerwy:

1. niezrealizowane rezerwy w wysokości kwoty różnicy między ich wartością księgową i wartością obiegową,
2. pożyczki oraz poręczenia, o ile w przypadku zaistnienia sytuacji kryzysowej w przedsiębiorstwie są one tak jak kapitał własny do dyspozycji w celu zaspokojenia wierzycieli przedsiębiorstwa, w szczególności pożyczki lub poręczenia, o ile w odniesieniu do nich ogłoszono ustąpienie miejsca hipoteki,
3. wartość obiegowa przedmiotów majątku wchodzących w skład majątku prywatnego przedsiębiorców ponoszących odpowiedzialność osobistą, o ile nie są one obciążone, i
4. przedmioty wchodzące w skład majątku prywatnego wspólników obciążone pożyczką na rzecz przedsiębiorstwa w wysokości obciążenia pożyczką.

Powyższe dane należy udokumentować poprzez przedłożenie zaświadczenia wydanego przez biegłego rewidenta księgowego, zaprzysiężonego rewidenta do spraw ksiąg handlowych, doradcę podatkowego, spółkę rewidentów księgowych, spółkę rewidentów do spraw ksiąg handlowych lub spółkę doradców podatkowych lub instytut podatkowy według wzoru zawartego w załączniku 2; odnośnie zaświadczenia stosuje się odpowiednio ustęp 2 pkt. 2 zdanie 2 i 3.

(4) Urząd właściwy może zażądać przedłożenia przez wnioskodawcę tych dokumentów, na podstawie których sporządzone zostało zaświadczenie o wysokości kapitału własnego w rozumieniu ustępu 2 pkt 2 i zaświadczenie dodatkowe w rozumieniu ustępu 3 zdanie 2.

 

§ 3 

Kwalifikacje fachowe

Kwalifikacje fachowe w rozumieniu § 3 ust. 2 pkt 3, ust. 3 pkt 3 ustawy o samochodowym transporcie towarów posiada, kto dysponuje wiedzą w zakresie wymienionym w załączniku 3 wymaganą do odpowiedniego kierowania przedsiębiorstwem świadczącym usługi w dziedzinie samochodowego transportu towarów,

§ 4 

Egzamin z wiedzy fachowej

(1) Posiadanie kwalifikacji fachowych dokumentuje się poprzez zdanie egzaminu. Egzamin ten obejmuje część pisemną i część ustną. Przy wystawianiu oceny ogólnej uwzględnia się w dwóch trzecich ocenę uzyskaną z części pisemnej i w jednej trzeciej ocenę uzyskaną z części ustnej. W uzasadnionych przypadkach komisja egzaminacyjna może odstąpić od przeprowadzania egzaminu ustnego. Egzamin pisemny należy przeprowadzić pod nadzorem ze strony komisji egzaminacyjnej. Celem egzaminu pisemnego jest stwierdzenie, czy osoba egzaminowana w ograniczonym czasie i przy dostępie do ograniczonych środków pomocniczych potrafi odpowiedzieć na pytania z dziedzin objętych egzaminem. Egzamin pisemny nie może być zdominowany przez pytania o charakterze testu. Celem rozmowy prowadzonej w ramach egzaminu ustnego jest stwierdzenie, czy kwestie dotyczące dziedzin objętych egzaminem osoba egzaminowana potrafi ująć i rozstrzygnąć również z uwzględnieniem ich kontekstu gospodarczego i społecznego.

(2) W zależności od czasu trwania oraz treści i stopnia trudności materiału objętego egzaminem zgodnie z załącznikiem 3, zakres egzaminu należy dobrać w taki sposób, aby komisja egzaminacyjna w wystarczającym stopniu mogła stwierdzić, czy osoba egzaminowana posiada kwalifikacje fachowe.

(3) Z egzaminu należy sporządzić protokół. Osoba egzaminowana otrzymuje zaświadczenie z oceną uzyskaną na egzaminie. W przypadku niezdania egzaminu, można ponownie przystąpić do egzaminu w odpowiednim terminie, wyznaczonym przez komisję egzaminacyjną.

(4) Szczegółową procedurę odnośnie przeprowadzania egzaminu oraz oceniania odpowiedzi na pytania będące przedmiotem egzaminu regulują Izby Przemysłowo-Handlowe w drodze wydania regulaminu egzaminacyjnego, jednolitego dla wszystkich krajów związkowych.

 

§ 5 

Komisja egzaminacyjna

(1) Egzamin składa się przed właściwą Izbą Przemysłowo-Handlową, która powołuje komisję egzaminacyjną.

Dla kilku okręgów Izby można utworzyć wspólną komisję egzaminacyjną.

(2) W skład komisji egzaminacyjnej wchodzi przewodniczący i dwóch członków komisji. Dla każdej osoby wchodzącej w skład komisji należy wyznaczyć minimum jednego zastępcę. Członek komisji powinien być zatrudniony w przedsiębiorstwie świadczącym usługi w dziedzinie samochodowego transportu towarów.

(3) Izba Przemysłowo-Handlowa powołuje członków komisji egzaminacyjnej oraz ich zastępców. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej oraz jego zastępca powinni posiadać bierne prawo wyborcze do Zgromadzenia Ogólnego Izby Przemysłowo-Handlowej lub być pracownikami Izby Przemysłowo-Handlowej.

(4) W razie potrzeby komisja egzaminacyjna Izby Przemysłowo-Handlowej musi wyznaczyć termin egzaminu przynajmniej raz na kwartał. Właściwa jest ta komisja egzaminacyjna, w zasięgu działania której to komisji osoba przystępująca do egzaminu jest zameldowana. Osobę przystępującą do egzaminu można skierować do komisji egzaminacyjnej przy innej Izbie Przemysłowo-Handlowej, jeśli w okresie kwartału na egzamin zgłosiły się mniej niż trzy osoby lub jeśli w przeciwnym wypadku osoba przystępująca do egzaminu dozna uszczerbku gospodarczego.

 

§ 6 

Równorzędne egzaminy końcowe

Jako egzaminy sprawdzające kwalifikacje fachowe traktowane są również egzaminy końcowe wymienione w załączniku 4. Najwyższy krajowy Urząd d/s Transportu może uznać inne egzaminy końcowe jako egzaminy sprawdzające kwalifikacje fachowe, jeśli przedmiotem egzaminu końcowego jest wymagana wiedza z dziedzin merytorycznych zgodnie z załącznikiem 3.

§ 7 

Uznanie pracy na stanowisku kierowniczym

Posiadanie kwalifikacji fachowych można udowodnić również poprzez pełnienie przez okres minimum pięciu lat funkcji kierowniczej w przedsiębiorstwie świadczącym usługi w dziedzinie samochodowego transportu towarów. W trakcie pełnienia tej funkcji należało pozyskać wiedzę w zakresie dziedzin merytorycznych wymienionych w załączniku 3, wymaganą do prawidłowego kierowania przedsiębiorstwem świadczącym usługi w dziedzinie samochodowego transportu towarów. W chwili składania wniosku od zakończenia pełnienia funkcji kierowniczej nie mogą minąć więcej niż dwa lata. Udokumentowanie powyższego faktu następuje w drodze potwierdzenia wydanego w formie pisemnej przez właściwą Izbę Przemysłowo-Handlową.

§ 8 

Zakres obowiązywania ograniczonych poświadczeń w zakresie posiadania kwalifikacji fachowych

Zaświadczenia w przedmiocie udokumentowania kwalifikacji fachowych, które do chwili wejścia w życie Piątego Rozporządzenia zmieniającego przepisy prawne do ustawy z dnia 23 lutego 1993 roku o samochodowym transporcie towarów (Fed. Dz.U. I str. 268) ograniczone były do wykonywania lokalnego transportu towarów lub przewozu mienia przesiedlenia lub do przewozów na terytorium kraju, traktowane są jako nieograniczone zaświadczenia w przedmiocie posiadania kwalifikacji fachowych.

§ 9 

Wejście w życie, utrata mocy obowiązującej

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. Jednocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie z dnia 3 maja 1991 roku w sprawie dostępu do wykonywania zawodu (Fed. Dz.U. I str. 1068), ostatnio znowelizowane w drodze artykułu 4 rozporządzenia z dnia 20 lipca 1994 roku (Fed. Dz.U. I str. 1733).

Załącznik 1 (do § 2 ust. 2 pkt 2): 

Zaświadczenie w przedmiocie wysokości kapitału własnego zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 2 zarządzenia w sprawie dostępu do wykonywania zawodu w dziedzinie samochodowego transportu towarów

Załącznik 1

TO75413.ANS

Poświadczenie wysokości kapitału własnego zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia w sprawie dostępu do wykonywania zawodu w zakresie towarowego transportu samochodowego

Załącznik 2 (do § 2 ust. 3): 

Poświadczenie dodatkowe zgodnie z § 2 ust. 3 zarządzenia o dopuszczeniu do wykonywania zaworu w dziedzinie towarowego transportu samochodowego

T075414.ANS

Poświadczenie dodatkowe zgodnie z § 3 ust. 3 zarządzenia o dopuszczeniu do wykonywania zawodu w dziedzinie towarowego transportu samochodowego

Załącznik 3 (do § 3): Przedmioty egzaminu

Załącznik 4 (do § 6 zdanie 1)